Uyku düzenimiz berbat oldu yine. Biliyorsunuz. Tam uyku düzenini oturttum derken, yeniden bronşit olmuştu. Hava verirken zamanlı, zamansız uyuyor, uyku saatleri şaşıyordu. Böylece çocuğun iyice kafası karıştı. Ne zaman ve hangi metotla uyuduğunu unuttu çocuk. Yeni yeni yöntemler geliştiren annesine isyanlar başladı.
Bu arada huzurla, rahat bir şekilde, zorlanmadan uyuduğu günler eski bir anıdan ibaret oldu benim için. Hem bebeğim yoruluyor, hem kendim yoruluyorum.... Dur o anıları bir kaç foto ile canlandırayımmm...
Eşimin uyku pozisyonu da oldukça komik tabi burda. O eli çok problem. benim de kafama koyuyor. Ve inanın ne yaptığının hiç farkında değil. Dalınabilecek en derin uykusunda uyuyor. Ve Arda'yı hastalığı süresince mecburen zorlanmaması için emzirirken uyuttum. Ve bu yaptığım en büyük hataydı. Ama çocuğum çok zorlanıyordu. Bu hastalığı rahat atlatması için onu iyileşene kadar zorlamamaya karar verdim. Emzirirken de ben yanına uzanıp emzirdiğimden, Arda'da sürekli bu pozisyon oluşuyordu. Oldukça komik değil mi? Bir o kadar da harika....
Bazen de tüm çabalara rağmen uyutamıyordum ve en sonunda pes edip oyun köşesine koyuyordum. Yorgun düştüğü anda oturduğu yerden, elindeki oyuncaklarıyla birlikte uykuya daldığı birkaç andan birini aşağıda görüyorsunuz.....
Hal böyle olunca ve Arda Batu'da iyileşince, bu duruma ciddiyetle eğilmeye karar verdim. Çok düzensiz saatlerde uyuyordu ve ben ne yapacağımı bilemiyordum. Bu nedenle, ben de bana uzun zamandır tavsiye edilen şu Tracy Hogg'un kitabını okumaya karar verdim. Yatır/Kaldır yöntemini denemeye başladım. Ama çok ciddiyetle eğilmemiştim. Bir de annem bizde olduğu için çocuğun ağlamasına kıyamıyor, hemen alıyordu.
Annem gidince hemen işe koyuldum. İlk kez dün akşam denedim. Tam 1 saat boyunca yatır/kaldır yaptım. Kollarım koptu diyebilirim. Hele de sol bileğimi hissetmez oldum. Bir saatte uyutmayı başardım. Gece de her uyandığında emzirmek yerine yatır/kaldır yaptım, ve emzirme saati olan 4 saatte bire uymaya çalıştım elimden geldiğince...
Fakat sabah 7de uyanması gerekirken yine 6da uyandı. Yine 7'ye kadar yatır/kaldır yaptım ama nafile. Saat 7'de günaydııınnn diyerek pes ettim.. Bu sabah uykusu için tekrar denedim. Bu sefer uykuya dalma süresi yarım saate düştü ve 1buçuk saat uyudu. Öğle uykusunu normalde 2:30'da uyurdu. Onu saat 1'e çektim. Ve 20 dakikada uyutmayı başardım. Fakat malesef yarım saat uyudu ve uyandı. Tekrar yatır/kaldır yaptım fakat işe yaramadı. Evimde misafirim olduğundan biraz erken pes ettim. Nitekim bileklerim de de hal kalmamıştı.
Bu arada oğluşumun ağlamaları yüzünden kendimden nefret ettim. Ama ona kendi kendine uyumayı öğretmek zorundayım. Artık yaz da geliyor. Kundakta uyuyamaz. Ayrıca çok terliyor. Arkasından üşütecek diye de korkuyorum. O yüzden artık kundağı bırakmak şart. Bu yöntem de işe yarıyor gibi. Hatta bugün akşam uykusuna 12 saatte daldı ve normalde 9-9:30da uyuyan çocuk bugün 19:50'de kendi kendine uykuya dalmayı başardı. Saat 22:00 gibi uyandı, white noise açıp yüzüstü çevirdim. Şu anda hala uyumaya devam ediyor. Saat 23:00'da da uyandırmadan emzireceğim.
Yarını da heyecanla bekliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder